ทาดาชิ นากามูระ เกิดวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1942 ในเมืองมาโอกะบนเกาะคาราฟูโตะ นากามูระได้รับการฝึกในศิลปะการต่อสู้ต่าง ๆ รวมถึง โกจูริว, เค็นโด และเคียวกูชิง ในปี ค.ศ. 1956 เขาเริ่มเรียนกับมาซูทัตสึ โอยามะ (ผู้ก่อตั้งคาราเต้สายเคียวกูชิง) และเขาเข้าถึงระดับโชดัง (ระดับแรกของสายดำ) ในวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1962[2]

เมื่อเขาอายุ 19 ปี (ค.ศ. 1961) เขาได้เข้าร่วมการแข่งขันครั้งแรก ในการแข่งขันออลเจแปนสติวเดนโอเพนคาราเต้แชมเปียนชิป ซึ่งเขาได้อันดับหนึ่ง ส่วนในปี ค.ศ. 1962 เขาได้เป็นส่วนหนึ่งในศึกดวลฝีมือกับมวยไทยของสนามมวยเวทีลุมพินี โดยการแข่งขันครั้งนี้เพื่อวัดว่าประเทศใดมีศิลปะการต่อสู้ที่ดีที่สุด

ในช่วงชีวิตของเขา นากามูระเริ่มถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์สู่คนอื่น ๆ เริ่มแรกที่แคมป์ซามะ (ฐานทัพทหารของสหรัฐที่อยู่ใกล้กรุงโตเกียว) ตั้งแต่ ค.ศ. 1961 ถึง 1965 นอกจากนี้เขายังเป็นผู้ฝึกสอนทีมคาราเต้ของมหาวิทยาลัยการแพทย์โทโฮเป็นเวลาสามปี ตลอดจนเคยดำรงตำแหน่งครูใหญ่ที่เคียวกูชิงคาราเต้ฮงบุในกรุงโตเกียวขณะที่เขาได้รับสายดำเจ็ดดั้ง